ورود / ثبت نام
1⃣نیاز به دلبستگی ایمن:
یکی از نیازهای اساسی همه انسان ها این است که توسط دیگران دوست داشته شوند و در ارتباط با والدین احساس امنیت کنند. قبل از ۲ سالگی یکی از والدین (مخصوصا مادر) باید در دسترس باشد، نسبت به نیازهای کودک پاسخگو و با ثبات باشد. طبق این شرایط فرد ارتباط صمیمی و عاطفی خوبی با خود و دیگران برقرار می‌کند و با خانواده، گروه‌ها، جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کند، یکپارچگی و پیوند عمیقی را تجربه خواهد کرد.
2⃣ پرورش خودگردانی و کفایت در کودک:
خودگردانی یعنی این که کودک در مقایسه با همسالانش به طور مستقل و بدون حمایت والدین کارهایش را انجام دهد. چنین کودکی محیط بیرون از خانواده را امن می‌داند و نگرانی بیش از حد درباره تهدید شدن توسط دیگران ندارد. مسولیت‌پذیری در کودک رشد می‌کند و از اعتماد به نفس خوبی برخودار می گردد.
3⃣ آزادی در بيان نيازها و هيجان‌های سالم:
والدین باید اجازه دهند که فرزندشان به شکلی آزاد بتواند هیجانات سالم را با رعایت هنجارها، ابراز کند. کودک بدون ترس نیازهای و خواسته‌ها خود را به زبان بیاورد.
4⃣ نیاز به محدودیت واقع‌بینانه و خویشتن‌داری:
والدین باید به انضباط، محدوديت‌ها منطقی، مسوليت پذيري، همكاری متقابل و هدف گزينی توجه ویژه داشته باشند. اینکه کودک بیاموزد که برای هر رفتاری باید یکسری هنجارها سالم را رعایت کند و خویشتن‌داری خوبی از خود نشان دهد. یاد بگیرد که همیشه همه چیز برایش مهیا نیست و گاهی اوقات باید برای برآورده شدن یک نیاز صبر کند.
5⃣ داشتن تفریح و خودانگیختگی:
زندگی انسان مملو از سختی‌ها و مشقت‌ها است. این رنج در سراسر زندگی وجود دارد و پرداختن به حل مشکلات مختلف ما را از اصل مهمی به نام زندگی کردن غافل می‌کند. کودکان نیاز دارند که از ابتدا تفریح و برانگیختگی هیجانی را در حد لازم تجربه کنند. والدین باید شادی و تفریح سالم و با اندازه را در اختیار کودکان قرار بدهند.
چنانچه یکی از این نیازها “به اندازه کافی خوب” برآورده نشود، کودک دچار یک یا چند طرحواره خواهد شد
